Budynek stacji kolejowej został oddany do użytku w 1862 r. równocześnie z ukończeniem trasy kolejowej warszawsko-bydgoskiej. Ukształtowany został w formach historyzmu, nawiązującego do renesansowej willi włoskiej o cechach pałacu. Widoczne są również elementy stylu romańskiego przejawiające się w triforiach. Dworzec tworzył wraz z innymi obiektami cały kompleks zabudowań kolejowych – kolejowe miasteczko.
W dwudziestoleciu międzywojennym Kutno otrzymało połączenia kolejowe z Płockiem, Poznaniem i Łodzią, stając się jednym z największych węzłów kolejowych w Polsce.
Obiekt był świadkiem wielu wydarzeń historycznych. W listopadzie 1918 r. podczas rozbrajania Niemców przy dworcu kolejowym śmiertelnie ranny został Wojciech Rychtelski, członek POW. W 1921 r. na dworcu kolejowym witano marszałka Józefa Piłsudskiego. W czasie wojny obronnej 1939 r., od pierwszych dni września, tereny dworca kolejowego były silnie bombardowane przez lotnictwo niemieckie, dworzec nie uległ jednak zniszczeniu.
W 2012 r. po przeprowadzeniu gruntownego remontu został odrestaurowany.

dr J. Saramonowicz